pierścionek z diamentami | Blog Michelson Diamonds

Previous Next

Edukacja

Pierścionek zaręczynowy – jak wybrać ten wymarzony?

27 marca, 2023

Wybór pierścionka zaręczynowego to ważna decyzja, która nie tylko jest wyrazem miłości, ale też wymaga przemyśleń. W końcu pierścionek zaręczynowy ma być noszony przez wiele lat i przypominać o tym wyjątkowym uczuciu, które łączy dwie osoby. Postaramy się więc podpowiedzieć, jak dokonać właściwego wyboru.

Pierwszym krokiem jest ustalenie budżetu. Bardzo lubimy powiedzenie, że kupując pierścionek, kupujemy diament w oprawie. Największy wpływ na cenę ma właśnie wybór kamienia. Jeśli kamieniem centralnym miałby być diament to serdecznie polecamy przeczytanie naszego artykułu o diamentach. Znajduje się tam wiele przydatnych informacji na co zwrócić uwagę przy wyborze brylantu. Serdecznie polecamy też spotkanie z naszym ekspertem, na którym pomożemy przebrnąć przez zawiłe niuanse wiedzy z tego zakresu. Jest bowiem kilka istotnych rzeczy, na które warto zwrócić uwagę, jak np. czy diament posiada certyfikat renomowanego instytutu gemmologicznego GIA, HRD czy IGI. Kamieniem centralnym najczęściej jest diament, ale mogą to być też inne kamienie szlachetne, jak szafiry, tanzanity, szmaragdy czy rubiny. Najsłynniejszym chyba pierścionkiem z szafirem jest pierścionek jaki otrzymała Kate Middleton od księcia Williama, należał on bowiem wcześniej do księżnej Diany i jest klasyką gatunku.

Aby zakupiony pierścionek miał szansę być tym wymarzonym warto trochę poobserwować i przemyśleć co tak naprawdę lubi ukochana. Czy ma naturę delikatnej marzycielki, czy może jest zdecydowaną kobietą, mocno stąpającą po ziemi. Zwrócić warto też uwagę czy wybranka nosi biżuterię i jeśli tak, to w jakim kształcie czy kolorze, czy lubi duże formy, czy raczej drobne i lekkie. Nie bez znaczenia jest też styl – czy jest miłośniczką minimalizmu czy raczej zachwyci ją bogate wzornictwo, dużo detali i olśniewający błysk diamentów. Można też zadać sobie pytanie – czy jest praktyczna i wolałaby niższe formy, gdzie często kamień jest schowany, tak by nie haczył ubrań. Czy może podobają jej się pierścionki, w których kamień jest mocno wyeksponowany, a więc wyniesiony? Im więcej szczegółów uda się ustalić, tym lepiej, będziemy mieć większą pewność, że wybrany pierścionek będzie tym wymarzonym. Możemy więc przejść do kolejnych etapów, jakim są wybór kamienia i kruszcu.

Tradycyjnie pierścionki zaręczynowe są wykonywane z białego złota lub platyny, ale doskonale sprawdzi się też żółte czy różowe złoto. Najpopularniejszą próbą złota jest 14K (585), podczas gdy na zachodzie Europy zdecydowanie króluje wyższa próba złota czyli 18K (750). Ta próba jest jednak miększa, a przez to bardziej nietrwała, dlatego też do wykonania pierścionka zaręczynowego serdecznie polecamy próbę 14K, która ma zdecydowanie lepszą trwałość i jest mniej podatna jest na uszkodzenia mechaniczne. Jeśli chodzi o wybór koloru złota, warto zastanowić się czy wybranka gustuje w żółtym złocie czy raczej białym. Będzie to cenna sugestia przy decyzji wyboru koloru złota. Jeśli ukochana nosi oba kolory złota można ewentualnie przemyśleć zakup pierścionka dwukolorowego – szyna mogłaby być w kolorze złotym, a górka pierścionka w białym.

Jeśli chcesz obdarować wybrankę niepowtarzalnym wzorem możesz pomyśleć o wykonaniu pierścionka na indywidualne zamówienie. Taki pierścionek może być po prostu najwłaściwszą oprawą wybranego diamentu, odzwierciedlającą indywidualny gust i upodobania. Może też kształtem czy elementem nawiązywać do ulubionego hobby czy miejsca w którym się poznaliście. Dzięki temu wybranka będzie mogła otrzymać unikatowy i jedyny w swoim rodzaju pierścionek.

Ostatnim krokiem jest wybór odpowiedniego rozmiaru pierścionka. Można to zrobić na kilka sposobów – podpytać o rozmiar bezpośrednio narzeczoną lub, jeśli zależy nam na niespodziance, dyskretnie zmierzyć suwmiarką jeden z jej pierścionków lub skorzystać z profesjonalnego narzędzia do pomiaru.

W końcu, warto pamiętać, że pierścionek zaręczynowy to nie tylko symbol miłości, ale też ważna pamiątka, która pozostanie z nami na całe życie.

Edukacja

Jak ustalić rozmiar pierścionka zaręczynowego?

26 marca, 2023

Patrycja Mamczarek

0 Comments

Wybór pierścionka zaręczynowego to ważny moment w życiu każdej pary. Oto mały poradnik dla mężczyzn, którzy chcą ustalić rozmiar pierścionka zaręczynowego dla swojej wybranki.

Jednym z kluczowych kwestii przy zakupie pierścionka zaręczynowego jest odpowiedni rozmiar. Bez wątpienia jest to trudne zadanie, ale warto poświęcić trochę czasu na jego dokładne ustalenie. Oto kilka wskazówek, które pomogą Ci w tym zadaniu.

Jeśli zdecydowałeś się oświadczyć swojej ukochanej, możesz poprosić ją bezpośrednio o podanie swojego rozmiaru. Jednak jeśli chcesz aby pierścionek był niespodzianką to lepiej skorzystać z innej metody.

Jeśli Twoja ukochana już nosi pierścionek, który idealnie jej pasuje, możesz go „pożyczyć” i zanieść do jubilera, aby ustalić rozmiar. „Pożyczenie’ pierścionka może natomiast stanowić kłopot jeśli dziewczyna codziennie nosi pierścionek.

Polecamy wtedy skorzystanie z suwmiarki. Suwmiarka jest precyzyjnym narzędziem służącym do pomiaru długości czy szerokości przedmiotów. Suwmiarki można nabyć w sklepach z narzędziami i elektroniką, a także online. Koszt suwmiarki elektronicznej to około 45 zł, a da bardzo precyzyjny wynik. Wystarczy zmierzyć średnicę wewnętrzną, a następnie skorzystać z naszej tabeli rozmiarów, gdzie według średnicy wewnętrznej łatwo ustalimy europejski rozmiar jubilerski.

Ważne jest, aby pamiętać, że rozmiar pierścionka może się różnić w zależności od pory dnia i temperatury ciała, a także pory roku, w gorące dni bowiem często palce puchną. Dlatego też najlepiej jest mierzyć rozmiar palca wieczorem lub po aktywności fizycznej, gdy palce są bardziej rozgrzane oraz unikać upalnych dni.

Jeśli wciąż masz wątpliwości co do rozmiaru, możesz poprosić nas o pomoc. Możemy wysłać Ci miarkę jubilerską lub pomożemy ustalić rozmiar korzystając z naszego doświadczenia.

Kiedy najlepszy czas na zaręczyny?

12 października, 2017

Paweł Jaworski

0 Comments

Pomysłów na zaręczyny jest wiele – kolacja z okazji rocznicy rozpoczęcia związku, odwiedzenie symbolicznego miejsca ważnego dla zakochanych, wymarzone wakacje w tropikach, a dla tradycjonalistów również wizyta u rodziny podczas jednego ze świąt. Jest jednak taki czas w roku, kiedy najwięcej mężczyzn decyduje się na oświadczyny. Jaka data jest więc uznawana przez nich za najbardziej odpowiednią do zadania swojej ukochanej tego ważnego pytania? Podpowiadamy, że wbrew pozorom nie są to Walentynki.

Czas płomiennych deklaracji, czyli zaręczyny w grudniu

Według badania wykonanego na zlecenie brytyjskiej firmy ChilliSauce, w ciągu całego roku najpopularniejszym dniem zaręczyn jest Wigilia Bożego Narodzenia. I mimo że najwięcej ślubów odbywa się dopiero latem, to aż 31% ankietowanych właśnie od tego chłodnego grudniowego wieczoru zaczęło planowanie swojego wesela. Dopiero na drugim miejscu znalazło się obchodzone 14 lutego święto zakochanych (22% ankietowanych zaręczyło się lub chciałoby się zaręczyć właśnie wtedy). Jak pokazało badanie, grudzień jest jednak jeszcze bardziej gorącym okresem, jeśli chodzi o oświadczyny – na trzeciej pozycji pod względem popularności uplasowała się bowiem noc sylwestrowa (18%), a pierwszy dzień świąt Bożego Narodzenia również zdobył sporo uznania wśród ankietowanych.

Różna płeć – różne zdanie

Co ciekawe, inną opinię na temat najlepszego dnia do oświadczyn mieli biorący udział w badaniu mężczyźni, a innego zdania były kobiety. 24 grudnia zdobył uznanie aż jednej trzeciej panów. Można więc przypuszczać, że są oni bardziej przywiązani do tradycji, a czas spędzany z rodziną jest dla nich niezwykle ważny, dlatego chcieliby wykorzystać go do tak ważnej deklaracji. Większość pań zdecydowała natomiast, że wolałaby usłyszeć to ważne pytanie w Walentynki. Tę datę wybrało 23% ankietowanych płci żeńskiej, co pokazało, że kobiety są bardziej romantyczne i symboliczne święto zakochanych ma dla nich większe znaczenie. Jeśli więc planujecie oświadczyć się swojej wybrance, weźcie również pod uwagę tę opinię i zastanówcie się, czy ukochana nie podzieliłaby zdania pań biorących udział w badaniu.

Internauci również wybrali grudzień miesiącem zaręczyn

Biorąc pod uwagę wyniki powyższej ankiety, można by przypuszczać, że media są zarządzane przez mężczyzn, ponieważ grudzień od lat jest uznawany za miesiąc zaręczyn. Do podobnych wniosków doszli użytkownicy Facebooka. Po zebraniu publikowanych w tym portalu społecznościowym zaręczynowych statusów od 2,6 miliona internautów z całego świata okazało się, że najwięcej z nich – bo aż 30% – zaręczyło się w listopadzie i grudniu. Najczęściej wymienianą datą była zaś właśnie Wigilia Bożego Narodzenia. Na kolejnych pozycjach znalazły się też 25 grudnia, sylwester oraz Walentynki. Jeśli więc wy również chcecie oświadczyć się swojej ukochanej pod koniec tego roku, najwyższa pora, aby znaleźć pierścionek zaręczynowy oraz zaplanować czas i okoliczności zaręczyn.

Najsłynniejsi jubilerzy wszech czasów ? rodzina Piaget

20 września, 2016

Paweł Jaworski

0 Comments

Luksus i precyzja ? sami właściciele marki określali tymi słowami produkowane przez nią zegarki oraz biżuterię. W przypadku Piaget nie tylko jej twórca ? Georges Edouard ? zasługuje bowiem na uznanie. Przedstawiciele kolejnych pokoleń tej szwajcarskiej rodziny pracowali na międzynarodowy sukces swojej firmy. Dowiedzcie się więc, jakimi innowacyjnymi pomysłami się wykazywali, aby trafić do ścisłej czołówki najbardziej rozpoznawalnych firm jubilerskich na świecie.

Zegarmistrzowskie początki

Pomysłodawcą i założycielem marki był Georges Edouard Piaget. Urodził się on w 1855 roku w szwajcarskim regionie La Côte-aux-Fées. Okolice te od lat słynęły z rozwoju sztuki zegarmistrzowskiej, dlatego kiedy młody Georges rozpoczynał swoją edukację, jego rodzice wiedzieli już, jaki zawód będzie on wykonywał w przyszłości. Najprawdopodobniej nie zdawali sobie jednak sprawy, że ich syn zdobędzie w swoim fachu prawdziwe mistrzostwo. Zanim tak się stało, Piaget gromadził cenne doświadczenie pod okiem swojego nauczyciela ? zegarmistrza z Bayards. Po latach nauki podjął zaś odważną decyzję i postawił na rozwój swojej marki. Następstwem tej decyzji było otworzenie w 1874 roku własnego warsztatu zlokalizowanego na rodzinnej farmie w La Côte-aux-Fées.

Uznanie wśród szwajcarskich klientów

Początkowo Piaget produkował jedynie części do zegarków. Były one niezwykle cenione w branży zegarmistrzowskiej, dlatego jego marka szybko zdobyła uznanie w całej Szwajcarii. Dzięki temu w 1911 roku mężczyzna zdecydował się na powiększenie swojej firmy i zatrudnienie kolejnych pracowników. Wtedy również do jej zarządu trafił czwarty syn Georgesa ? Timothée ? który przejawiał największe zdolności zegarmistrzowskie spośród czternaściorga rodzeństwa. Marka Piaget stała się więc rodzinną spółką, a także rozpoczęła produkcję zegarków, które podpisywała nazwiskiem założyciela. Dzięki temu stała się rozpoznawalna nie tylko w branży jubilerskiej, lecz także wśród szwajcarskich klientów detalicznych.

Słynne zegarki i luksusowa biżuteria

W rozwoju tej szwajcarskiej manufaktury nie przeszkodziły nawet dwie wojny światowe, dlatego w 1945 roku nadal świetnie prosperowała i zatrudniała ponad 200 pracowników. Również Timothée kontynuował rodzinną tradycję, dlatego zarządzanie firmą przekazał dwóm z jego dwanaściorga dzieci. Gérard i Valintin ? bo właśnie o nich mowa ? postawili na rozwój w branży zegarmistrzowskiej, ale także wzbogacenie oferty marki o luksusową biżuterię. W 1959 roku ? 28 lat po śmierci Georgesa Edouarda Piageta ? otworzyli w Genewie pierwszy luksusowy salon firmowy.

Mistrzowie marketingu

Dzięki zdolnościom marketingowym braci Piaget genewski sklep szybko zyskał uznanie wśród zamożnych klientów. Został bowiem zaprojektowany tak, że wyglądał jak elegancki salon, a nie miejsce, w którym można kupić biżuterię i zegarki. Odwiedzający po wejściu do środka nie widzieli licznych gablotek z produktami marki. Zamiast tego byli zapraszani przez obsługę do rozgoszczenia się na fotelu lub kanapie, częstowani kawą oraz szwajcarskimi czekoladkami i dopiero wtedy rozpoczynano prezentację ozdób od Piageta. Taka forma promocji marki sprawiła, że szybko została ona uznana za jednego z najbardziej ekskluzywnych producentów zegarków oraz biżuterii.

Jubilerska fantazja

W latach 60. nastąpił prawdziwy rozkwit oferty firmy. Jej pozycja na rynku była już ugruntowana, dlatego jubilerzy i zegarmistrzowie Piageta mogli pozwolić sobie na odrobinę fantazji. Produkty marki zaczęto więc ozdabiać różnego rodzaju kamieniami szlachetnymi ? zarówno klasycznymi diamentami, jak i kolorowymi szmaragdami, szafirami oraz rubinami. Przedstawiciele Piageta ogłosili również w 1959 roku, że od tej pory będą produkować wyłącznie zegarki stworzone z metali szlachetnych, takich jak platyna czy złoto. Ozdabiano je również cennymi minerałami, takimi jak onyks, opal, malachit oraz koral. Kolejne pokolenia rodu Piaget dbały również o to, aby do grona stałych klientów ich firmy dołączały gwiazdy. Ich biżuterię nosiły więc Sophia Loren, Olivia Palermo czy też Jessica Chastain, która została oficjalną ambasadorką marki.

Najdroższy zegarek na świecie

Od 1980 roku zarządzanie rodzinną firmą jest w rękach kolejnego przedstawiciela słynnego rodu ? Yvesa Piageta. Dzięki jego pomysłom również zegarki zaczęły wyglądać jak elegancka biżuteria. Ozdabiano je perłami, diamentami i innymi kamieniami szlachetnymi. Do historii przeszedł już model Phoebus, czyli najdroższy czasomierz na świecie. Został on stworzony w 1981 roku na zlecenie klienta z Japonii i wykonany z 154 gramów platyny. Jest ona wysadzana 296 diamentami o łącznej masie 87,87 karata. Tworzenie tego zegarka zajęło jubilerom i zegarmistrzom aż dwa lata, a gadżet ten został następnie sprzedany za oszałamiającą kwotę 3,5 miliona franków szwajcarskich.

Najwyższa jakość i sprawiedliwy handel

Yves Piaget dba nie tylko o ekspansję marki, lecz także o jej wizerunek. To dlatego firma ta jest właścicielem największej pracowni jubilerskiej w Genewie. Są tam poddawane obróbce wszystkie kamienie, które następnie osadza się w biżuterii i zegarkach od Piageta. Wybierający je eksperci dbają, aby miały one najlepszą jakość ? odpowiedni szlif, najwyższej klasy kolor (od D do G) oraz czystość (od IF do VVS). Są one starannie dobierane, a następnie poddawane ręcznej obróbce ? cięciu i szlifowaniu. Ponadto marka Piaget należy stowarzyszeń Council for Responsible Jewellery Practices oraz Kimberley Process Certification Scheme, które dbają, aby pieniądze pochodzące z handlu kamieniami szlachetnymi nie wspierały konfliktów zbrojnych. Dzięki temu klienci Piageta mają pewność, że nie kupują tzw. czarnych diamentów.

Piaget dzisiaj

Obecnie szwajcarska marka znajduje się we wszystkich rankingach najdroższych i najbardziej luksusowych firm jubilerskich na świecie. Zarówno biżuteria, jak i zegarki od Piageta zdobyły wiele prestiżowych nagród, między innymi ?Zegarek Roku 2000? (został nim model Emperador), ?Design Watch?, ?Najpiękniejszy zegarek 2006 roku? (model Limelight Party), ?Zegarek Roku 2007? (wzór Polo Chronograph) i wiele innych. W 2005 roku marka Piaget sama rozpoczęła przyznawanie nagrody ?Best Jeweller Prize?. Otrzymują ją najlepsi szwajcarscy studenci zgłębiający tajniki sztuki zegarmistrzowskiej i jubilerskiej. Konkurs ten ma na celu wyłowienie prawdziwych talentów, takich, jakimi z pewnością są przedstawiciele rodu Piaget.

Najsłynniejsze diamenty świata ? Idol?s Eye

25 sierpnia, 2016

Paweł Jaworski

0 Comments

Zuchwała kradzież z posągu hinduskiej bogini, podarowanie jako okup za porwaną księżniczkę, dołączenie do kolekcji najsłynniejszych światowych jubilerów oraz uświetnianie wystaw diamentów na całym świecie ? to tylko kilka z wielu losów ponad 70-karatowego klejnotu Idol?s Eye. Poznajcie więc jego historię.

Skąd wzięła się nazwa Idol?s Eye?

Wielu ekspertów uważa, że nazwa tego diamentu jest związana z jego pochodzeniem. Według legendy został on bowiem skradziony z posągu hinduistycznej bogini znajdującego się w jednej z indyjskich świątyń. Klejnot ozdabiał oko świętej, stąd nazwa Idol?s Eye. Podobne początki miały również historie innych słynnych kamieni, takich jak Orłow czy Hope. Wierzono jednak, że z powodu kradzieży i zniszczenia wizerunków bóstw te cenne ozdoby są obciążone klątwą, która sprowadza nieszczęście na wszystkich ich właścicieli. Losy niektórych z nich zdają się potwierdzać tę teorię. Idol?s Eye jest jednak wyjątkiem.

Słynny historyczny diament

Specjaliści oszacowali, że Idol?s Eye został wydobyty albo w XVI, albo w XVII wieku. Znajdującą się w pobliżu Golkondy kopalnię Kollur otwarto w połowie XVI wieku, dlatego zakłada się, że to właśnie w niej go odkryto. Lata świetności tej kopalni przypadają na połowę XVII wieku ? właśnie wtedy pod szyldem Kollur produkowano najwięcej diamentów. Były one wydobywane w 20 miejscach, w których pracowało około 60 tysięcy górników. To właśnie jeden z nich natrafił na imponujące znalezisko, które ze względu na swój duży rozmiar zostało ofiarowane hinduskiej bogini. Po kradzieży Idol?s Eye jej złość nie była jednak na tyle duża, aby obciążyć ozdobę klątwą, tak jak to miało się stać z diamentem Hope. Losy Idol?s Eye okazały się jednak równie ekscytujące ? nawet jeśli nie przynosił on nieszczęścia jego kolejnym właścicielom.

Pierwsze zapiski o Idol?s Eye

Historia tego kamienia ma wiele niewiadomych. Do dziś nie ustalono na przykład, jak to się stało, że trafił on z Indii do Europy. Pierwsza zapisana w kronikach wiadomość o nim to informacja, że został wystawiony na sprzedaż 14 lipca 1865 roku na aukcji Christie?s w Londynie. Nie wiadomo, za jaką kwotę go wówczas wylicytowano ani kto został nowym właścicielem klejnotu. Szczęśliwego nabywcę zapisano w kronikach jako ?B.B.?.

Bohater legend

Oprócz faktów, które znamy z kronik, z Idol?s Eye związane są też liczne legendy. Jedna z nich mówi, że ten słynny diament został przekazany sułtanowi Turcji przez szejka Kaszmiru jako okup za uprowadzoną księżniczkę o imieniu Raszida. Według innej opowieści klejnot ten należał do Abdul Hamida II, 34. sułtana Imperium Osmańskiego. Nie wiadomo jednak, czy trafił do jego kolekcji jako okup, trofeum wojenne czy całkowicie legalnie zakupiony kamień szlachetny. Kiedy sytuacja władcy stawała się coraz bardziej niepewna, a jego detronizacja była już niemal pewna, zapobiegliwy Abdul Hamid postanowił wywieźć swoje najcenniejsze diamenty do Paryża, gdzie miały zostać sprzedane. Wystawiono je na aukcji 24 czerwca 1909 roku, kiedy to anonimowy hiszpański arystokrata zakupił Idol?s Eye. Przez kilka kolejnych lat ozdoba ta była przechowywana w skarbcu jednego z londyńskich banków.

W zbiorach słynnego jubilera

Kolejną sprzedaż słynnego diamentu odnotowano zaraz po II wojnie światowej. Trafił on wtedy w ręce holenderskich handlarzy kamieniami szlachetnymi, od których w 1946 roku zakupił go słynny jubiler i kolekcjoner Harry Winston. Idol?s Eye długo nie zagościł jednak w zbiorach Winstona, ponieważ już rok później Amerykanin sprzedał go swojej znajomej, May Bonfils Stanton. Zleciła ona osadzenie klejnotu w centralnym miejscu naszyjnika, który zwykła nosić niemal codziennie. Biżuteria ta składała się z 41 okrągłych brylantów o łącznej masie 22,5 karata oraz 45 mniejszych kamieni o masie około 12 karatów. Otaczały one największą ozdobę, czyli słynny Idol?s Eye.

Światowe tournée

Po śmierci May Bonfils Stanton w 1962 roku kolekcja jej biżuterii została wystawiona na aukcji. Prowadziła ją firma Park-Bernet Galleries Inc. of New York, a dochód ze sprzedaży przeznaczono na cele charytatywne ? zgodnie z wolą zmarłej. Ozdobę Idol?s Eye zakupił wtedy za kwotę 375 tysięcy dolarów chicagowski jubiler Harry Levinson, który podarował klejnot swojej żonie Marilyn. Pięć lat później wypożyczono kamień, aby zaprezentować go w Johannesburgu na wystawie zorganizowanej przez spółkę De Beers. Następnie ponownie trafił on na aukcję, ale sprzedaż nie doszła do skutku, ponieważ w wyniku licytacji nie osiągnięto ceny minimalnej ustalonej przez Levinsona, czyli 1,1 miliona dolarów.

Tajemnicze transakcje

Idol?s Eye nadal był wypożyczany na różne okazje ? uświetnił między innymi nowojorską wystawę w Metropolitan Museum of Art zorganizowaną z okazji 50. urodzin marki Harry Winston Inc. W 1979 roku po długich negocjacjach diament zakupił Laurence Graff, właściciel marki jubilerskiej Graff Diamonds. Nie ujawniono jednak, na jakiej kwocie zakończyły się rozmowy. Kolejna transakcja okazała się jeszcze bardziej tajemnicza. W styczniu 1983 roku Laurence Graff sprzedał bowiem trzy kamienie ze swojej kolekcji ? były to 70,21-karatowy Idol’s Eye, 41,94-karatowy Cesarz Maksymilian i 70,54-karatowy Sułtan Abdul Hamid II. Kupujący pozostał jednak anonimowy. Nie wiadomo również, za jaką sumę zostały one zakupione, ale wielu ekspertów uważa, że była to jedna z najdroższych diamentowych transakcji w historii. Słynny klejnot do dziś jest więc w posiadaniu tego anonimowego nabywcy.

Charakterystyka klejnotu

Masa Idol?s Eye wynosi 70,21 karata. Jest on bezbarwnym diamentem o lekko niebieskawym odcieniu charakterystycznym dla kamieni wydobytych w indyjskich kopalniach zlokalizowanych w regionie Golkonda na południu kraju. Szlif ozdoby określa się pomiędzy trójkątnym a old mine, a także uważa się, że jest ona klejnotem typu IIa. Oznacza to, że w jej strukturze nie ma atomów azotu i jest ona doskonale uformowanym kryształem. Niebieskawy odcień został zaś spowodowany fluorescencją diamentu, która jest lepiej widoczna pod wpływem promieni ultrafioletowych. Te cechy oraz bogata historia tego kamienia są najlepszym dowodem na to, że gdyby dziś trafił on na aukcję, jego wartość byłaby liczona w milionach dolarów.

Najsłynniejsi jubilerzy wszech czasów ? Louis-Ulysse Chopard

24 czerwca, 2016

Paweł Jaworski

0 Comments

Mimo że zawód wybrał mu ojciec, Louis-Ulysse Chopard doskonale odnalazł się w świecie luksusowych zegarków i najpiękniejszej biżuterii. W wieku zaledwie 24 lat założył swoją pierwszą firmę, a wkrótce potem jego dzieła podbiły serca europejskich władców i arystokratów. Między innymi dzięki Chopardowi szwajcarskie zegarki do dziś uchodzą za najlepsze, a szwajcarska precyzja stała się niemal legendarna. Dowiedzcie się więc, jak to się stało, że syn rolnika zbudował jedną z największych firm jubilerskich wszech czasów.

Wykształcenie wybrane przez ojca

Louis-Ulysse urodził się 4 maja 1836 roku. Jako drugi syn Féliciena Choparda i jego żony Henriette, miał zdobyć wykształcenie handlowe i zegarmistrzowskie. Tak zarządził ojciec, który mimo że sam był rolnikiem, uważał, że to właśnie handel zegarkami jest najbardziej dochodową dziedziną, w której powinni działać jego synowie. Tak też się stało ? młody Louis-Ulysse zdobywał doświadczenie, pracując jako pomocnik w sklepach sprzedających czasomierze. Szybko zrozumiał jednak, że to ich twórcy mają największy zysk ze swojej pracy, dlatego zaczął zastanawiać się nad stworzeniem własnej marki. Okazał się tak zdeterminowany, że już w 1860 roku, w wieku zaledwie 24 lat otworzył firmę L.U.C działającą w Sonvilier w Szwajcarii.

Podejmowanie dobrych decyzji

Pierwsza działalność Choparda nie opierała się na produkcji masowej, ale była zakrojona na o wiele mniejszą skalę. Mimo to szybko zaczęła przynosić zyski, a marka L.U.C zdobywała pierwszych stałych klientów. Louis-Ulysse szybko natomiast zrozumiał, że aby rozwijać swoją działalność, powinien wkroczyć na arenę międzynarodową. Dlatego wszystkie swoje zyski skrupulatnie inwestował, aby już wkrótce rozpocząć sprzedaż zegarków oraz kieszonkowych damskich czasomierzy w Europie Wschodniej, Rosji oraz Skandynawii. W 1912 roku osobiście udał się w służbową podróż i odwiedził takie kraje, jak Węgry, Holandia, a także Polska ? aby zaprezentować swoje najlepsze dzieła i zdobyć uznanie przyszłych klientów. W tym czasie zegarki od Choparda zainteresowały cara Rosji Mikołaja II i pojawiły się na jego dworze. Niebawem rosyjscy i europejscy arystokraci zapragnęli również mieć w swojej kolekcji czasomierze stworzone przez Choparda.

Kolejne pokolenia zarządzające marką Chopard

Louis-Ulysse Chopard nie tylko zbudował prawdziwą potęgę na rynku zegarków, lecz także przekazał miłość do nich kolejnym pokoleniom. W ten sposób po śmierci założyciela marki w 30 stycznia 1915 roku przeszła ona pod opiekę jego syna ? Paula Louisa Choparda. To on przeniósł jej główną siedzibę do Genewy i w ten sposób zbliżył ją do swojej międzynarodowej, kosmopolitycznej klienteli. Dzięki tej decyzji zegarki od Choparda mogły być od tego czasu wyróżniane prestiżowym znakiem ?Geneva Seal?. Świadczył on o ich najwyższej jakości i był przyznawany wyłącznie czasomierzom produkowanym na terenie tego miasta. W ten sposób produkty marki Chopard dołączyły do elitarnego grona szwajcarskich akcesoriów pożądanych na całym świecie.

Trudne czasy II wojny światowej

W 1943 roku prezesem rodzinnej firmy został wnuk Louisa-Ulysse, Paul André Chopard. To on rozpoczął poszukiwania wspólnika, z którym wspólnie ożywiłby działalność marki i zdobył fundusze na nowe inwestycje. Nie miał bowiem własnego potomstwa, a jednocześnie chciał zapewnić rodzinnej firmie dalszy rozwój po jego śmierci. Z drugiej strony czasy II wojny światowej okazały się trudne dla wielu luksusowych marek. Część z nich nie przetrwała tej próby, inne ? w tym i Chopard ? zmagały się z zastojem i problemami finansowymi. Dlatego Paul André był w stanie nawet sprzedać firmę założoną przez dziadka, aby uratować ją od bankructwa i umożliwić jej dalszy rozwój.

Połączenie dwóch rodów

W latach 60. XX wieku Paul André Chopard poznał Karla Scheufelego, który pochodził z Niemiec i również wywodził się z jubilersko-zegarmistrzowskiej rodziny. Mężczyźni zostali wspólnikami, a w ich spółce nastąpił spektakularny rozwój. Dzięki kolejnym inwestycjom, powiększaniu asortymentu o luksusową biżuterię oraz współpracy z najlepszymi i najbardziej utalentowanymi rzemieślnikami Chopard stał się jedną z najpopularniejszych marek XX wieku. W jej ofercie znajdowały się już nie tylko tradycyjne czasomierze, które przyniosły jej sławę, lecz także sportowe zegarki dla mężczyzn oraz diamentowa biżuteria dla kobiet. O firmie zrobiło się wyjątkowo głośno w 1997 roku, kiedy to wypuściła ona na rynek ?Chopardissimo? ? najdroższy wówczas zegarek na świecie.

Akcesoria od Choparda

Marka ta zdobyła sławę jako producent luksusowych zegarków najwyższej jakości. Były one często ozdabiane diamentami i innymi kamieniami szlachetnymi, a także złotem i platyną. Z czasem to doświadczenie przeniesiono na rynek ekskluzywnej biżuterii. Była ona projektowana w modnym stylu art déco, a później zyskała również nowoczesną, oryginalną formę. Dziś kolekcje od Choparda nawiązują do motywów roślinnych, zwierzęcych, a także tradycyjnych, pierwszych projektów jubilerów tej marki. Jej akcesoria są chętnie noszone przez międzynarodowe gwiazdy, takie jak Julianne Moore, Victoria Beckham, Cate Blanchett, Penelope Cruz, Matthew McConaughey, Bradley Cooper, Kirsten Dunst, Hilary Swank, Adriana Lima, Sofia Coppola, Jane Fonda i wiele innych.

Marka Chopard dziś

W 2010 roku firma Chopard obchodziła swoje 150-lecie. W tym czasie produkty tej marki można było kupić w ponad 100 salonach na całym świecie. W 2014 roku roczny dochód spółki wyniósł 915 milionów dolarów i zatrudniała ona ponad 2000 pracowników w wielu krajach (z czego 900 pracowało w Szwajcarii). Do tego czasu Chopard zgłosił ponad 20 różnych patentów, a w 1998 roku stał się oficjalnym partnerem Festiwalu Filmowego w Cannes, podczas którego sponsoruje nagrodę Trophée Chopard oraz główne festiwalowe wyróżnienie ? Złotą Palmę. Od 2002 roku jest również sponsorem wyścigów Historic Grand Prix of Monaco. Obecnie nie istnieje też chyba żaden wielbiciel biżuterii czy zegarków, który nie marzyłby o luksusowych akcesoriach od Choparda.

Najsłynniejsi jubilerzy wszech czasów ? Sotirios Boulgaris

15 czerwca, 2016

Paweł Jaworski

0 Comments

Mimo że pochodził z rodziny imigrantów, od najmłodszych lat dokładał wszelkich starań, aby zostać złotnikiem. Osiągnął ten cel, a dzięki swojemu talentowi i przedsiębiorczości stworzył własną markę, rozwinął ją i w ten sposób zmienił losy kolejnych pokoleń swojego rodu. Dowiedzcie się, jak to się stało, że Sotirios Boulgaris został właścicielem jednej z najbardziej rozpoznawalnych firm jubilerskich na świecie ? BVLGARI.

Z Grecji do światowej stolicy mody

Sotirios Boulgaris urodził się 18 marca 1857 roku jako syn rumuńskich (niektóre źródła podają też, że bułgarskich) emigrantów przybyłych do Grecji. Mimo że dziesięcioro jego rodzeństwa zmarło, chłopiec nie załamał się, ale dzięki radom ojca zainteresował się jubilerstwem. W Paramythii, miejscowości położonej w regionie Epir, rozpoczął naukę sztuki złotniczej, aby z czasem rozwijać karierę jubilera. Początkowo tworzył on klamry pasków oraz kolczyki, a z czasem zaczął powiększać swój asortyment. W rodzinnym mieście otworzył również pierwszy sklep, który jednak został obrabowany, a po pewnym czasie zniszczony w pożarze. Także sytuacja polityczna w regionie była wtedy niestabilna, a w Paramythii żyło się coraz trudniej, dlatego Sotirios Boulgaris podjął w końcu decyzję o emigracji. Miał powiedzieć do syna: ?Zostawmy ten kraj, w którym życie stało się niemożliwe, aby zamieszkać gdzieś, gdzie będziemy mogli żyć i pracować w spokoju?.

Tak też się stało ? Boulgaris przeniósł się w 1877 roku na grecką wyspę Korfu, a następnie wyemigrował do Neapolu, z którego szybko przeniósł się do Rzymu. W stolicy Włoch pojawił się podobno z zaledwie 18 centami w kieszeni. Dzięki swojej pracowitości i jubilerskim zdolnościom szybko zdobył jednak fundusze i postanowił otworzyć własny sklep. Następnie przekształcił go w sieć salonów ze złotem i z antykami, a z czasem założył również markę Bulgari (jej nazw pisana jest też jako ?Bvlgari?).

condotti-bulgari-yatzer-28 — Drugi sklep marki BVLGARI w Rzymie. Zdjęcie wykonano ok 1900 r.

Styl marki Bulgari

Sotirios Boulgaris stale rozwijał swoją firmę i otwierał we Włoszech nowe sklepy. Pomagali mu w tym jego synowie ? Constantino i Giorgio ? a następnie wnuk Gianni. Biżuteria marki Bulgari czerpała ze stylu art-deco, a w butikach można było znaleźć ozdoby wykorzystujące geometryczne wzory oraz platynowe elementy. Z czasem jubilerzy pracujący dla tej firmy zaczęli chętnie wykorzystywać diamenty. Łączono je z kolorowymi kamieniami szlachetnymi, takimi jak rubiny, szmaragdy oraz szafiry. Cechą charakterystyczną ozdób Bulgari była też ich wielofunkcyjność ? dzięki innowacyjnym pomysłom można było tę samą biżuterię nosić zarówno jako bransoletkę, jak i kolię lub jako zawieszkę oraz broszkę. Wystarczyło więc kupić jedną ozdobę, aby móc cieszyć się jej różnymi postaciami. Dzięki temu i wielu innym nowatorskim rozwiązaniom proponowanym przez tę markę szybko zdobyła ona rzesze stałych klientów.

Biżuteria na miarę sztuki

W czasach II wojny światowej platynę zastąpiono nieco tańszym złotem, a w ozdobach Bulgari znalazło się mniej kamieni szlachetnych. Projekty nawiązywały do natury i charakteryzowały się delikatną, subtelną formą. Eksperci uważają, że to właśnie wtedy marka wypracowała swój własny, rozpoznawalny styl. Widoczne w nim były inspiracje włoskim renesansem, rzymsko-greckim klasycyzmem oraz XIX-wiecznymi dokonaniami złotniczymi ? czyli tym, co najbardziej cenił Sotirios Boulgaris. Sam Andy Warhol powiedział zaś, że odwiedzając sklep Bulgari, czuje się jak na najlepszej wystawie sztuki współczesnej.

Słynni klienci Boulgarisa

Projekty Bulgari nawiązywały również do ozdób tworzonych w Stanach Zjednoczonych oraz w Paryżu, co miało przyciągnąć zarówno europejskich, jak i amerykańskich klientów. Pomysł ten się sprawdził ? rzymskie sklepy Boulgarisa były odwiedzane przez takie sławy, jak Elizabeth Taylor, Marlena Dietrich, Gary Cooper, Clark Gable, Audrey Hepburn, Sophia Loren, Gina Lollobrigida oraz przez tysiące innych klientek. Kiedy zaś salony tej marki zostały otwarte na całym świecie, często do nich zaglądały również Marilyn Monroe, Nicole Kidman, Susan Sarandon, Angelina Jolie, Charlize Theron, Catherine Zeta-Jones i wiele innych gwiazd światowego formatu.

Biżuteria Bulgari na dużym ekranie

Styl Bulgari docenili również twórcy filmów. W 1959 roku w produkcji ?Tak niewielu? Gina Lollobrigida tańczyła u boku Franka Sinatry w turkusowo-brylantowej biżuterii tej marki. Rok wcześniej Ingrid Bergman wystąpiła w ?Wizycie? w platynowym naszyjniku wysadzanym diamentami, zaś Jessica Lange nosiła w ?King Kongu? złoty łańcuszek i bransoletkę ozdobioną tymi samymi klejnotami. Kolejnym filmem jest ?Casino? z 1995 roku, w którego słynnej scenie główna bohaterka grana przez Sharon Stone rozkłada na łóżku imponującą kolekcję klejnotów marki Bulgari. Rok później powstała zaś produkcja ?Evita?, w której tytułowa bohaterka (w tej roli Madonna) zaprezentowała się w brylantach tej firmy pochodzących z 1957 roku. W ?Aferze Thomasa Crowna? Pierce Brosnan podarował natomiast Rene Russo diamentowy naszyjnik stworzony ? a jakże ? przez jubilerów Boulgarisa.

Nowe inwestycje i światowa sława

Dopiero w latach 70. nastąpiła intensywna międzynarodowa ekspansja marki Boulgarisa. Wtedy otwarto jej pierwsze sklepy w Nowym Jorku, Monte Carlo, Paryżu oraz Genewie. Pod szyldem Bulgari rozpoczęto również sprzedaż nie tylko luksusowej biżuterii, lecz także perfum, zegarków i innych stylowych akcesoriów. Inwestycje rodu Boulgaris wkraczały na kolejne rynki, aż w 2001 roku firma połączyła swoje siły ze spółką Marriott International, aby stworzyć na całym świecie sieć luksusowych hoteli. Na tym polu również odniesiono sukces ? w 2011 roku czytelnicy magazynu ?Smart Travel Asia? wybrali kompleks Bulgari Bali drugim najlepszym hotelem na azjatyckim kontynencie. Rok później marka Bulgari miała też 180 luksusowych butików na całym świecie. Dziś jest ich już około 300. Największy ze sklepów znajduje się w Japonii, gdzie biżuteria i inne dodatki Bulgari są rozmieszczone na ponad 940 metrach kwadratowych. Mimo tak imponującej światowej ekspansji nadal działa również pierwszy sklep otwarty przez Sotiriosa Boulgarisa.

Najsłynniejsi jubilerzy wszech czasów ? Louis-François Cartier

5 maja, 2016

Paweł Jaworski

0 Comments

Nazywa się go ?jubilerem królów i królem jubilerów?. Nie tylko stworzył znaną na całym świecie markę biżuterii, lecz także zaszczepił w kolejnych pokoleniach rodu Cartier miłość do sztuki jubilerstwa. Dzięki temu firma Louisa-François Cartiera latami rosła w siłę i do dziś pozostaje jedną z najbardziej rozpoznawalnych oraz pożądanych. Poznajcie więc człowieka, który odpowiada za jej powstanie.

Lata zdobywania doświadczeń

Podobnie jak wielu mistrzów w swoim fachu, urodzony w 1819 roku Louis-François Cartier podporządkował całą swoją edukację jednemu celowi ? profesji jubilerskiej. Przez 10 lat zdobywał cenne doświadczenie pod okiem mistrza Adolphe?a Picarda, u którego był pomocnikiem, a następnie jubilerem. W 1847 roku, kiedy miał 28 lat, postanowił w końcu odkupić warsztat swojego nauczyciela, znajdujący się pod adresem Montorgueil 29 w drugiej dzielnicy Paryża. W ten sposób powstała marka Cartier.

Louis-François_Cartier(1819-1904) — Louis François Cartier

Dlaczego Francuzki pokochały Cartiera?

Słynął nie tylko z niesłychanego talentu jubilerskiego, lecz także z odwagi w realizacji nawet najbardziej ekstrawaganckich pomysłów klientów. Dzięki temu szybko zdobył ich zaufanie, a zachwyt nad biżuterią marki Cartier rozniósł się po całej Francji. Sprawiło to, że już po sześciu latach pracy na własny rachunek Louis-François mógł sobie pozwolić na przeniesienie swojego salonu do Palais-Royal w pierwszej dzielnicy Paryża. Okolica ta uchodziła w tamtych czasach za najmodniejsze miejsce zakupu dóbr luksusowych. Jubiler nie spoczął jednak na laurach, ale postawił na dalszą ekspansję swojej marki. Już w 1859 roku otworzył kolejne atelier, tym razem w drugiej dzielnicy stolicy Francji.

Jubiler arystokratów i królewskich rodów

Biżuteria od Cartiera szybko stała się ulubioną wśród francuskich arystokratek. Jubiler zdobył nawet przychylność księżnej Mathilde (kuzynki cesarza Napoleona III) oraz cesarzowej Eugenii. Zostały one stałymi klientkami Louisa-François, ale także zapewniły mu protekcję, która umożliwiła firmie dalszy rozwój, a nawet światową ekspansję. Pomogła w tym również rodzinna współpraca ? okazało się bowiem, że syn Cartiera Alfred również jest utalentowanym jubilerem, a także ma wyjątkowy talent do interesów. Przejął on w 1874 roku zarządzanie marką, a dzięki projektowanym wspólnie z ojcem ozdobom zyskał sympatię wielu arystokratycznych rodów. W kolejnych latach okazało się, że następne pokolenia rodu Cartier również doskonale radzą sobie z rodzinnym biznesem. W 1899 roku zarządzanie nim przejęli bowiem trzej wnukowie Louisa-François ? Louis, Pierre i Jacques. Założyciel marki zmarł zaś w 1904 roku i został pochowany na cmentarzu Gonards w Wersalu.

Jubiler królów

Początek XX wieku to czas powstawania kolejnych salonów francuskiego rodu ? nie tylko w Paryżu, lecz także w Londynie czy Nowym Jorku. W 1902 roku król Edward VII podczas swojej koronacji miał na sobie diadem od Cartiera. To ten władca określił go również mianem ?jubilera królów i króla jubilerów?. Określenie to wcale nie było przesadzone ? Cartier stał się bowiem w kolejnych latach oficjalnym jubilerem nie tylko króla Edwarda VII, lecz także władcy Portugalii Karola I, cara Rosji Mikołaja II, króla Syjamu (obecnie Tajlandii) Chulalongkorna oraz władców Serbii (Piotra I), Albanii (Zoga I), Belgii (Alberta I) i Egiptu (Fouada I).

Historyczna zmiana

Kolejnym sukcesem marki było wynalezienie pierwszego męskiego zegarka noszonego na nadgarstku. Jak to się stało? W 1904 roku brazylijski pilot Alberto Santos-Dumont poskarżył się swojemu przyjacielowi Louisowi Cartierowi, że trudno mu jest korzystać z zegarka kieszonkowego podczas lotu. Jubiler zaprojektował więc płaski czasomierz, który można było założyć na nadgarstek. W ten sposób powstał pierwszy taki model na świecie, nazwany od nazwiska pilota ?Santos?, a marka Cartier stała się światowym potentatem w branży zegarków.

Dalsze sukcesy

Również w branży biżuterii ślubnej Cartier zdobył wysoką pozycję. Stało się to po tym, jak hollywoodzka aktorka Grace Kelly otrzymała od księcia Monako pierścionek zaręczynowy wykonany przez tę markę. Został on ozdobiony trzema imponującymi diamentami i wyceniony na 4,06 miliona dolarów. Brylanty od Cartiera wystąpiły także w 1974 roku w filmie ?Wielki Gatsby?, a wcześniej, w 1953 roku śpiewała o nich Marilyn Monroe w filmie ?Mężczyźni wolą blondynki?. Francuska marka doczekała się nawet własnego placu ? na nowojorskim skrzyżowaniu Piątej Alei i 52. Ulicy znajduje się bowiem Plac Cartiera. Dzięki temu stworzona przez Louisa-François firma zapisała się na zawsze nie tylko w historii jubilerstwa.

Pierścionek Shirley Temple z niebieskim diamentem nie został sprzedany

20 kwietnia, 2016

Paweł Jaworski

0 Comments

Dom Aukcyjny Sotheby’s w Nowym Jorku poinformował, że nie udało się sprzedać pierścionka z niebieskim diamentem należącego niegdyś do Shirley Temple.

Pierścionek z niebieskim diamentem w szlifie cushion o masie 9.54 ct i barwie określanej jako Fancy Deep Blue został podarowany aktorce przez jej ojca w 1940 roku z okazji jej 12 urodzin, które zbiegły się z premierą ?The Blue Bird?, w którym Temple zagrała główną rolę. Cena za jaką pierścionek został kupiony w tamtym czasie to 7210 dolarów.

We wczorajszej aukcji Sotheby’s Magnificent Jewels pierścionek Shirley Temple był jej punktem kulminacyjnym. Licytacja rozpoczęła się od kwoty 19 mln dolarów a zakończyła na 22 mln dolarów nie osiągając ceny minimalnej/wywoławczej. Należy przypomnieć, że Sotheby’s szacował cenę pierścionka od 25 do 35 mln dolarów.

W oświadczeniu wydanym do mediów dom aukcyjny napisał, że „wczorajsza noc nie należała do pierścionka Shirley Temple, ale jesteśmy przekonani, iż pierścionek znajdzie kupca”. Więcej…

Wczorajsza aukcja na której sprzedano ponad 300 przedmiotów przyniosła przychód prawie 30 mln dolarów.

Pierścionek Shirley Temple z niebieskim diamentem trafi na sprzedaż

24 marca, 2016

Paweł Jaworski

0 Comments

Dom aukcyjny Sotheby?s ogłosił, że już wkrótce na aukcji w Nowym Jorku zostanie wystawiony wyjątkowy pierścionek. Pochodzi on z kolekcji biżuterii jednej z najsłynniejszych hollywoodzkich aktorek, a następnie dyplomatki Shirley Temple. Dlaczego ozdoba ta jest tak unikatowa, a jej sprzedaż wzbudza tak duże emocje? Dzieje się tak za sprawą osadzonego w niej diamentu.

Unikat na skalę światową

Wyjątkową ozdobą pierścionka jest 9,54-karatowy diament w szlifie poduszki i o nietypowej barwie fancy deep blue. Jest on otoczony przez mniejsze przezroczyste kamienie szlachetne, ale nie one są tu najważniejsze. Naturalne klejnoty o niebieskim kolorze występują bowiem niezwykle rzadko i zawsze wzbudzają sensację, dlatego osiągają również zawrotną wartość. Masa 9,54 karata sprawia zaś, że klejnot ten jest jednym z największych niebieskich diamentów na świecie. W przypadku biżuterii Shirley Temple z pewnością jej cenę dodatkowo podniesie historia tej ekskluzywnej ozdoby. Została ona zakupiona w 1940 roku przez ojca aktorki za sumę 7,210 dolarów. Następnie mężczyzna podarował córce ten prezent z okazji jej 12. urodzin, a także przypadającej na ten czas premiery filmu ?The Blue Bird?, w którym Temple zagrała główną rolę.

Ulubiona ozdoba gwiazdy

Ojciec aktorki doskonale trafił w jej gust ? cenny pierścionek przez wiele lat należał bowiem do ulubionych błyskotek gwiazdy, dlatego nigdy wcześniej nie został wystawiony na sprzedaż. Temple wielokrotnie nosiła go podczas licznych imprez oraz publicznych wystąpień, gdy zakończyła karierę filmową i rozpoczęła dyplomatyczną. Została sfotografowana z tą biżuterią między innymi 16 września 1969 roku, kiedy zaprzysiężono ją na delegata Organizacji Narodów Zjednoczonych. Pierścionek pozostał w kolekcji Temple aż do jej śmierci w 2014 roku. Dopiero spadkobiercy fortuny gwiazdy postanowili sprzedać tę słynną ozdobę. Trafiła ona do anonimowego nabywcy, który waśnie teraz wystawi ją w domu aukcyjnym Sotheby?s.

Sprzedaż unikatowej biżuterii

Już wkrótce oczy wszystkich kolekcjonerów oraz wielbicieli ekskluzywnej biżuterii będą zwrócone ku Stanom Zjednoczonym. Aukcja słynnego pierścionka odbędzie się bowiem 19 kwietnia w Nowym Jorku, podczas organizowanej przez Sotheby?s wyprzedaży o nazwie ?Magnificent Jewels?. Ozdoba należąca do Shirley Temple będzie główną atrakcją imprezy, ale specjaliści z firmy Sotheby?s przygotowali na tę okazję również inne luksusowe klejnoty. Ich potencjalni nabywcy będą więc mogli wybierać spośród wielu kolorowych kamieni szlachetnych, a także zabytkowej biżuterii stworzonej przez najsłynniejszych jubilerów, w tym pochodzącego z Filadelfii J. E. Caldwella, Marianne Ostier czy też Donalda Claflina, który projektował dla marki Tiffany & Co.

Eksperci przewidują, że ozdoba, która należała do Shirley Temple, może osiągnąć wartość od 25 do nawet 35 milionów dolarów. Jaka cena zostanie ostatecznie wylicytowana i kto okaże się szczęśliwym nabywcą ? tego dowiemy się za niespełna miesiąc.

1 2